Интервјуата за работа се повеќе стануваат виртуелни или онлајн, па поради тоа се повеќе кандидати вежбаат пред камера или аплицираат со видео за да  ги зголемат шансите да добијат работа. Дали и вие треба да го направите истото?

Сем Шеплер не беше изненаден кога првиот пат од него беше побарано да направи видео биографија во 2021 година. Бидејќи претходно не направил видео биографија, тој вели: „Го направив она што вообичаено би го направил на интервју. Се обидов да бидам само свој и да зборувам природно, и повеќе да се фокусирам на тоа да бидам опуштен“.

Но, Шеплер немаше искуство од зборување за себе пред камера. И покрај тоа што ја доби работата, процесот на вработување бил потежок од вообичаеното. „Искрено претпочитам старомодно резиме и интервју, дури и ако интервјуто е преку Зум“, вели тој.

Виртуелното регрутирање порасна во популарност од почетокот на пандемијата, при што едно глобално истражување низ индустриите покажа дека 65% од компаниите вработиле нов кандидат без воопшто да се сретнат лично. Заедно со видео интервјуата, новите технолошки решенија сè повеќе  прават видео биографијата да е дел од процесот на регрутирање.

На почетокот на 2021 година, LinkedIn ја лансираше функцијата Cover Story, давајќи им на корисниците можност да прикачат воведно видео од 30 секунди на страницата на нивниот профил. Во јули истата година, TikTok соработуваше со брендови во САД за да започне пробна верзија што им овозможи на корисниците да испраќаат видео биографија директно до регрутерите и менаџерите за вработување. На теренот се приклучија и независни платформи посветени на процесот, кои нудат еднократни решенија за снимање, уредување и испраќање видео биографија.

Побарувачката за видео биографија се чини дека ќе расте. Истражувањето на LinkedIn од март 2021 година покажа дека 79% од менаџерите за вработување сметаат дека видеото станало „поважно“ од претходно за кандидатите, а 61% од барателите на работа мислеле дека „снименото видео може да биде повторување на традиционалното мотивационо писмо“. Бидејќи работата на далечина го направи видеото сè почест дел од работењето, дали видео резимеата се иднината – без разлика дали кандидатите сакаат да биде или не?

Клои Чиој (22) верува дека видео резимето било пресудно за да ја обезбеди својата прва работа по универзитетот.

„Беше спонтана одлука од моја страна да поднесам видео биографија“, вели координаторката за дигитален маркетинг со седиште во Тајпеј, која работи од далечина за компанија со седиште во Велика Британија. Во огласот за работа само беше наведено дека е потребна биографија и не го специфицираше нивото на стаж за позицијата за која се аплицираше. „Претпоставував дека ќе се пријават луѓе од сите возрасти и дека испраќањето видео биографија ќе биде ефикасен начин да се истакнете“, изјави таа.

Јазикот што се користеше во огласот за работа беше лежерен, а понудените „забавни“ поволности – вклучително и неделните натпревари на Nintendo Switch – и дадоа на Чиој индикација за тонот што треба да го користи  во нејзиното видео. „Бидејќи бев тазе дипломирана, знаев дека имам голем недостаток што имам помалку професионално искуство од другите апликанти. Мислам дека покажувањето на мојата личност и став во видеото помогна во мојата апликација“. Таа, исто така, се погрижи да ги нагласи вештините релевантни за позицијата, вклучувајќи слики од написите што ги напишала, клипови од нејзиното јавно говорење и, се разбира, покажување на нејзините способности за уредување видео.

Чиој имаше дополнителна причина да верува дека испраќањето видео биографија ќе биде во нејзина корист. Работата за која аплицираше беше со CV Genius, онлајн платформа која им помага на оние кои бараат работа да ги форматираат и оптимизираат нивните писмени резимеа. Нејзиниот сопствен пишан документ бил „во најдобар случај просечен“, вели таа. „Тој беше создаден во Word. Си помислив дека тие се експерти за напишани биографии, но нема да можат да ме проверат користејќи ги истите критериуми ако им дадам видео биографија“.

Видео резимето на Чиој беше првото што компанијата го доби, а тимот за вработување беше импресиониран од нејзината апликација. „Многу Gen Z“, вели таа. Коцката се исплатеше.

Таа искористи некои од различните придобивки од видео резимеата, вели специјалистот за регрутирање Јан Тегзе, автор на Full Stack Recruiter, водич за наоѓање на таленти. „Видеата се единствена шанса да се истакнете и ја покажуваат вашата личност, креативност и вештини за уредување“.

Ова може да биде особено корисно за апликантите со мало искуство кои аплицираат во конкурентни полиња на кои им треба дополнителна предност за да обезбедат раборна позиција. „Да бев барател на работа, ќе ја користев апсолутно секоја алатка што ми е достапна за да се истакнам“, вели олеснувачот за регрутирање Катрина Колиер, автор на „Робот-доказ за регрутирање“.

Како и испраќање писмена биографија, така и испраќањето видео биографија, лична е-пошта и барања за поврзување на LinkedIn со работодавците –  ќе помогне да се создаде човечка врска во пренатрупаното поле за вработување. Но, од овие методи видео резимеата се особено ефикасни. Додека PDF и хартиените резимеа може да се изгубат во толпата, студија од 2021 година на канадскиот истражувачки институт Cirano откри дека две третини од работодавците отворале и гледале спонтани видео резимеа и тоа  ги зголемило процентите на повратен повик за повеќе од 10%. За вистинскиот кандидат, ова може да биде момент да блесне – но како што вели Тегзе, „многу мал дел од луѓето се чувствуваат удобно да се снимаат“.

Дури 79% од менаџерите за вработување, всушност, сметаат дека видеото станало „поважно“ од претходно за проверка на кандидатите.Глософобијата или стравот од јавно говорење ги погодува луѓето ширум светот во неверојатни бројки, па дури и зборувањето пред камера во празна просторија може да предизвика чувство на страв од сцената. За време на пандемијата, истражувачите ги поврзаа чувствата на замор од зум со вознемиреноста од зборување на камера поради стресни фактори како што се чувството на хиперсвесност за својот изглед и невербалните гестови, чувството на заробеност во погледот на камерата и тешкотиите при „читањето“ на невербалните реакции на другите. Кандидатите кои снимаат видео треба да се справат со морничавоста на претставувањето пред отсутна публика, бескрајниот потенцијал за повторно снимање и притисокот за високиот исход како резултат на видеото.

„Да седам и да зборувам пред камера за себе е нешто што никогаш не мислев дека ќе го направам. Процесот едноставно ми беше глупав, и искрено ми беше крајно непријатно да го направам видеото“, вели Шеплер.

Исто така, се поставува прашањето кои кандидати навистина треба да достават видео биографија. Едно истражување од 2016 година на 100 американски работодавци сугерира дека само 3% од компаниите претпочитаат да добијат видео биографија во однос на другите формати на биографија (само 2% го направија тоа во 2013 година). Но, експертите велат дека постои веројатност тој број да се менува, бидејќи Gen Z (новата генерации дигиталци) кои се запознаени со видеото, почнуваат да аплицираат на ваков начин за работни места, а природата на регрутирањето е сè повеќе дигитална.

Значи, ако уредувањето видео, креативноста, јавното говорење или високата самодоверба се важни аспекти на понудената работна позиција, видео биографијата може да биде ефикасен начин за тестирање на овие вештини. Но, дали е фер да се очекува кандидати за работни места за кои не се потребни овие вештини да создаваат и да глумат во вакви видеа?

„Апсолутно не“, вели Тегзе. Покрај тоа, тој верува дека компаниите ризикуваат да изгубат добри, квалификувани кандидати ако го сторат тоа. „Видеата едноставно не даваат доволно информации. Компаниите што ги користатне се обидуваат да ја разберат заднината на луѓето и нивните вештини и искуство, тие само добиваат впечаток врз основа на неколку секунди видео“.

Дури и ако се долги само неколку секунди, видеата сепак можат веднаш да остават впечаток – а исто така можат да поттикнат пристрасност при вработувањето. Многу компании затоа користат системи за вештачка интелигенција за да помогнат во намалувањето на субјективноста во процесот на проверка. Тегзе вели дека компаниите „користат алатки за отстранување на фотографии, имиња, дури и имиња на универзитетите, кога регрутерите и изворите бараат кандидати на LinkedIn и од други извори на алатки“.

Но, бидејќи видео биографијата не може да се филтрира на ист начин, кандидатите  остануваат отворени за почовечки процес на селекција што е потенцијално погрешно. „Тие ја зголемуваат шансата вашата биографија да создаде некаква пристрасност и да бидете дискриминирани врз основа на возраст, раса или етничка припадност“, вели Тегзе.

Студијата Cirano покажа дека додека користењето видео биографија ги зголемило процентите на повик за сите кандидати за 10%, корисниците на инвалидска количка сепак имале помала веројатност да бидат повикани на интервју, а потенцијалните работодавци имале поголема веројатност да престанат да ги гледаат нивните видеа кога ќе откријат дека кандидатот има инвалидитет. На пример, кога се појавила нивната инвалидска количка, дури и на работни места каде што била обезбедена пристапност. Истражувачите заклучија дека „стапките за повратни повици се највисоки кога апликантот користи видео биографија без да открие попреченост“.

Да се ​​биде отфрлен како барател на работа никогаш не е пријатно искуство, но одбивањето како резултат на видео биографија може да ги остави кандидатите со непријатни прашања. Дали биле дискриминирани? Дали биле отфрлени врз основа на нивната личност или изглед? Или поради тоа што немате вештини за видео продукција кои можеби не се ни релевантни за улогата за која аплицирате?

„Ако компаниите бараат од кандидатот да направи видео биографија, тогаш навистина би сакал тој кандидат да добие соодветна повратна информација и соодветно затворање“, вели Колиер. И покрај предизвиците за правење и испраќање видео биографија, Колиер верува дека во иднина ќе ги видиме повеќе користени, од една едноставна причина: многу луѓе не знаат како да напишат ефективни биографии.

Оваа тешкотија остава отворен прозорец за видео биографија и други алатки кои можат да ги поттикнат кандидатурите, наместо целосно да ги заменат пишаните документи. Тегзе, исто така, не гледа целосна замена на пишаното со видео резиме во скоро време најмногу затоа што повеќе компании инвестираат многу за да ја отстранат пристрасноста од нивните процеси на вработување. Тој го смета и интервјуто како клучно. „Регрутирањето навистина не се променило со децении. Ние користиме различни алатки кои се малку побрзи, но сепак се работи за човечка интеракција“, вели тој.

За кандидатите кои се згрозуваат од помислата да зборуваат пред камера или се чувствуваат засрамено од недостатокот на вештини за уредување видео, ова може да биде утеха. Наместо да поминувате часови за да го составите совршениот промотивен клип, можеби е време да се вратите на основите и да се соочите со задача која носи свои предизвици: Пишување на совршена биографија.